ŚP. KSIĄDZ STEFAN KOZIOŁ urodził się 24 sierpnia 1947 roku w Dąbrówce Wielkiej, w religijnej i przykładnej rodzinie Wiktora, który pracował w kopalni „Andaluzja” i Gertrudy z domu Stanik. Miał młodszą siostrę Krystynę. Ochrzczony został tydzień po urodzeniu, 31 sierpnia 1947 w kościele parafialnym Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Dąbrówce Wielkiej. Tam też przystąpił do sakramentu bierzmowania 14 maja 1961 roku.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Dąbrówce Wielkiej został przyjęty do Niższego Seminarium Duchownego im. Św. Jacka w Katowicach, gdzie uczęszczał przez rok, do czasu jego rozwiązaniu przez władze. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Matejki w Siemianowicach Śl. Prawie codziennie uczestniczył we Mszy świętej, choć nie był ministrantem; brał udział w nabożeństwach i pielgrzymkach. Czytał dużo lektur i prasy katolickiej. Należał do harcerstwa. Był cichy, skromny i opanowany. Od dzieciństwa myślał o służbie kapłańskiej – chciał pracować dla Kościoła.
Bezpośrednio po maturze zgłosił się do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Wykazywał się sumiennością, punktualnością, spokojem, rzeczowością i powagą. Chętnie pomagał w parafii. Jako alumn odbył dwuletnią służbę wojskową w Bartoszycach. Interesował się tematyką soborową i ekumenizmem. W seminarium był kierownikiem grupy ekumenicznej. Pracę dyplomową zatytułowaną „Teoria dialogu w świetle dokumentów soborowych” napisał pod kierunkiem ks. dr. J. Liszki. Święcenia diakonatu otrzymał 19 lutego 1972 roku w Krakowie, a święcenia prezbiteratu przyjął 30 marca 1972 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk bp Herberta Bednorza.
Jako neoprezbiter rozpoczął pracę duszpasterską zastępstwami wakacyjnymi w rodzinnej parafii w Dąbrówce Wielkiej oraz w Żorach. Pierwszą placówką wikariuszowską ks. Stefana była parafia św. Józefa w Mysłowicach – Krasowach. Już na początku pracy kapłańskiej przeżywał kryzys i wyjechał nad morze. Po powrocie został przyjęty przez ks. Szkatułę, proboszcza w Urbanowicach. W czasie pobytu w parafii w Urbanowicach prowadził katechizację młodzieży. Pracował także w Księgarni św. Jacka. Po rocznej próbie został posłany jako wikariusz do parafii Chrystusa Króla w Lędzinach – Hołdunowie (1973-1976). Następnie został skierowany jako wikariusz do parafii św. Jerzego w Mszanie, jednak po miesiącu zastąpił chorego wikariusza w sąsiedniej parafii Matki Bożej Różańcowej w Moszczenicy (1976). Kolejnymi placówkami duszpasterskimi ks. Stefana były parafie: św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Rybniku – Chwałowicach (1976-1979), św. Józefa w Rudzie Śl. (1979-1982), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszowie – Krzyżkowicach (1982-1985), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rudzie Śl. – Bykowinie (1985-1990), św. Antoniego z Padwy w Katowicach – Dąbrówce Małej (1990-1991). Za zgodą arcybiskupa katowickiego brał udział w konwiwencji kapłanów wspólnot neokatechumenalnych w Rzymie w grudniu 1985 roku.
Pracę proboszczowską napisał pod kierunkiem bp. Józefa Kurpasa na temat: „Tygodnie kultury chrześcijańskiej środkiem ożywienia parafii”. Został mianowany administratorem, a od roku 2000 proboszczem parafii Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Grzawie. Był katechetą w szkole podstawowej i w gimnazjum w Miedźnej. Był ojcem duchownym kapłanów i duszpasterzem rodzin dekanatu Miedźna. W 2012 roku przeszedł na emeryturę.
Zmarł w godzinach porannych 4 października 2020 w szpitalu w Piekarach Śląskich, w 74 roku życia i w 49 roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 8 października 2020 r. w Parafii w Grzawie. Ceremoniom pogrzebowym przewodniczył bp Marek Szkudło.
"... z ludzi brany dla ludzibywa ustanawiany ..." Hbr 5,1 Ks. Stefan Kozioł Dąbrówka Wielka 1972
źródło strony: Archidiecezja Katowicka
