Uczta, lekcja pokory.
Wstęp do liturgii
Święty Wincenty z Lerynu powiedział kiedyś: „ Nasi przodkowie zasiali niegdyś pole Kościoła pszenicą wiary. Byłoby czymś niegodnym i nieodpowiednim, gdybyśmy, ich potomkowie, zbierali teraz kąkol błędów zamiast ziarna prawdy. Przeciwnie, jest rzeczą właściwą i oczywistą, aby początek nie sprzeciwiał się końcowi, abyśmy po wyrośnięciu ziarna nauki zebrali owoc dogmatu. A skoro z biegiem czasu pierwotne ziarna wyrosły, trzeba je pielęgnować z radością”.
Niech ta Eucharystia, w której uczestniczymy będzie dla każdego z nas źródłem przystani na drogach wiary. Abyśmy jak najwięcej mogli zaczerpnąć Bożych darów ze źródła Eucharystii, uznajmy teraz przed Panem naszą grzeszność.
Wstęp do liturgii słowa
Chrystus zaprasza nas teraz na ucztę słowa Bożego, każdy z nas przychodząc tutaj do świątyni zajął swoje miejsce, abym jak najlepiej spotkać się z Jezusem. W dzisiejszej Ewangelii jest mowa o zajmowaniu miejsc. Jednak nie chodzi tutaj Jezusowi o miejsca w Kościele, ale raczej o lekcję pokory. Każdy z nas ma patrzeć na drugiego człowieka, tak jak na Chrystusa. Żeby tak patrzeć potrzebna jest w sercu człowieka pokora. To właśnie chce nam dzisiaj podkreślić liturgia słowa. Wsłuchajmy się w Boże słowo i przemieniajmy nasze serca, na podobieństwo serca Jezusowego.
źródło strony: liturgia.wiara.pl
