Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie.
Wstęp do liturgii
Gromadzimy się przy ołtarzu Jezusa Chrystusa, aby zrozumieć podstawową prawdę, że jedynym Panem naszego życia, naszych nocy i dni, naszych powstań i zaśnięć jest Ten, który ukształtował człowieka już w łonie matki.
Często człowiek planuje swoją przyszłość na własny „rachunek”, bez Boga, uzurpując sobie w ten sposób prawo do własnej reżyserii życia. Chrześcijanin odrzuca dzisiaj Boga, Bóg nie jest mile widziany w życiu człowieka: w szkole, szpitalu, zakładach pracy. „Bóg jest tam nie potrzebny”- tak uważa wielu ludzi, ponieważ Jego miejsce jest w Kościele.
Również i my często ulegamy takim poglądom. Zrzucamy Boga na margines ludzkiej egzystencji, lekceważymy Jego naukę i Jego wolę, a liczą się tylko nasze interesy, które nie zawsze są zgodne z chrześcijańskimi wartościami.
Za to, że tak często Bóg nie jest na pierwszym miejscu w naszym życiu, przepraszajmy Go teraz licząc na Jego Miłość, która „nie pamięta złego”.
źródło: liturgia.wiara.pl
