Pokarm dający życie.
Wstęp do liturgii
Przychodzimy do Chrystusa, naszego Lekarza duszy i ciała, aby w tej Eucharystii pokrzepić się Ciałem i Jego Krwią, a także nabrać sił do pielgrzymowania na tej ziemi w najbliższym tygodniu.
Chrześcijanin musi ciągle przychodzić do źródła Bożej łaski i miłości, aby czerpać jak najwięcej potrzebnych nadprzyrodzonych łask i darów. Otrzymane dobra od Boga, nie pozostają tylko przy osobie, która jest najbliżej tych dóbr.
Również my, chrześcijanie otrzymujemy dziś w darze od Stwórcy Eucharystię, która nie tylko jest dla nas, ale również dla tych, którzy o niej tak często zapominają i ją lekceważą.
Na początku tego naszego zgromadzenia przeprośmy Boga za nasze i braci lekceważenie darów płynących z Eucharystycznej Ofiary Chrystusa.
Wstęp do liturgii słowa
Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje nam prawdę, że każdy ochrzczony, każdy chrześcijanin jest powołany do naśladowania Boga we własnym życiu. To naśladowanie opiera się na drodze miłości i wzajemnym przebaczeniu w Chrystusie, o czym mówi nam święty Paweł Apostoł w Liście do Efezjan.
Ewangelia dzisiejsza mówi nam, że miłość człowieka do bliźniego realizowana jest w Chrystusie. Aby przyjąć drugiego trzeba przyjąć najpierw Jezusa do swojego życia, „karmić się chlebem żywym, który zstąpił z nieba”. Tylko ta cudowna manna ma moc uchronić nas od wiecznego głodu.
Wsłuchajmy się z wiarą w słowa życia.