Ja jestem dobrym Pasterzem.
Wstęp do liturgii
Zgromadzeni na słuchaniu słowa Bożego i łamaniu chleba pragniemy tu i teraz uobecniać zbawcze misteria męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, prosząc jednocześnie w tę Niedzielę Dobrego Pasterza o liczne i święte powołania do służby kapłańskiej i życia konsekrowanego.
To w Eucharystii, Jezus jako Ten, który pokonał śmierć i przeszedł do życia, posila nas Swym Ciałem oraz poi nas Swoją Krwią dając nam zadatek życia wiecznego i uzdalniając nas w szczególny sposób do modlitwy i oddania Bogu Ojcu czci i chwały Jemu należnej.
Świadomi, że tak często odrzucamy Chrystusowe zaproszenie do pełnego uczestnictwa w Jego Ofierze uobecnianej w każdej Mszy Świętej, błagajmy Boga o zmiłowanie.
Wstęp do liturgii słowa
Zaczerpnijmy teraz duchowego pokarmu ze źródła słowa Bożego. Jezus w liturgii słowa ukazany jest jako Dobry Pasterz, który daje życie swoim owcom. Tylko ten, kto słucha Jego „głosu” i wypełnia je w codzienności może osiągnąć życie, które trwa wiecznie.
Każdy z nas, od momentu chrztu świętego jest powołany do owczarni Pana Jezusa Chrystusa. Jesteśmy szczególną Jego własnością, Jego ludem i owcami w Jego ręku. To On „prowadzi nas nad wody, gdzie możemy odpocząć”, On pasie nas i prowadzi do źródeł wód życia, ocierając z naszych oczu wszelką łzę.
Przyjmijmy Jezusa do naszego życia, a na pewno się nie zawiedziemy.
