Gromadzimy się, by wysławiać Boga Stwórcę świata i głosić chwałę Chrystusa, który świat zbawił. Powołani jako chrześcijanie mamy swym życiem przyczyniać się do uświęcania świata, w którym nieustannie dokonuje się zbawienie. Jesteśmy narzędziem w ręku Boga dla dobra świata, by przyspieszyć odnowienie wszystkiego w Chrystusie.
Grzech oddala nas od Boga, to także grzech wyrządza zło stworzeniu. Przeprośmy za winy, by chociaż w części przyczynić się do świętości świata, by przyspieszyć odnowienie wszystkiego w Chrystusie.
Wprowadzenie do liturgii słowa
Chrystus uczy, że świat ma swoją autonomię — „oddajcie cesarzowi co należy do cezara, a Bogu co należy do Boga”. Mamy więc służyć Bogu i wypełniać Jego wezwanie. Możemy również zyskać wartości od świata, bo on jest środowiskiem, w którym dokonuje się zbawienie człowieka. Chrześcijanie mają także swój obowiązek wobec świata, niosąc mu wartość Ewangelii, jak to czynił św. Paweł sakralizując kulturą starożytną.