Uboga stajnia – niepojętą miłością
Wstęp do liturgii
Jak zdumieni pasterze – pochylamy się nad ubogą stajnią, i uginamy kolana przed największą i niepojęta miłością. Przychodzimy do Ciebie, Panie i przynosimy nasze smutki i nadzieje, myśli i chęci, serca strapione i codzienne sprawy. Przyjmij nasze błagania i prośby, bo zbyt ciężko nam samym, a Ty jesteś otuchą, wybawieniem i ochłodą.
Na ołtarzu składamy Tobie w ofierze nas samych, wierząc, że Twoja miłość uleczy nasze serca zranione grzechem. Otaczamy Twój żłóbek i prosimy Cię, Jezu, przepuść, wysłuchaj i zbaw nas.
Wstęp do liturgii słowa
Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli, ukazuje nam dramat Wcielenia. „Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało”. Słowo, które przyjęło ludzkie ciało, przyszło na ziemię w lichej stajence – na sianie, aby dać nam wieniec chwały. Wszystkim, którzy przyjęli Jezusa, z nędznej stajni – Bóg dał moc – aby stali się Jego dziećmi.
Z pokorą i miłością przyjmijmy Boże Słowo do naszych serc i naszego życia, aby radość Bożego Narodzenia stała się naszym udziałem.
liturgia.wiara.pl
